καθορκούμαι

καθορκοῡμαι, -όομαι (Α)

είμαι δεσμευμένος με όρκο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ὁρκοῡμαι (< ὅρκος), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.].